Khao Sok

Het jammere van deze trip is dat de rest van de  groep bijna allemaal begin 20 is en vooral mee is om met elkaar te kletsen en bier te drinken. Die kwamen vannacht rond 1 uur langs ons hutje gestommeld en waren vanmorgen om half 7 ook niet echt fit toen we een ochtend rondje op de boot gingen doen. Maar goed: het boeit ze volgens mij weinig of we apen zien of niet. En onze gids is echt een vreemde vogel. Hij praat alsof ie stoned is (helloooo, goodmorniiinnnggg) en als je m iets vraagt weet ie geen antwoord te geven.

Na een pannenkoek als ontbijt was het tijd om langzaam terug te gaan. Eerst nog naar een grot om stalagtieten en stalagmieten te bekijken en naar kleinere rotsen in het water. Daar was t helaas heel druk met andere bootjes dus een echt mooie foto maken ging niet.
Na een lunch op een eilandje gingen we weer terug naar het vaste land en werden we uiteindelijk door onze gids afgezet bij een burootje waar onze taxi ons op zou halen. Die zou pas over 1.5 uur komen zeiden ze. Daar waren we niet zo blij mee maar het leek Desiree een goed moment om haar schoenen in de zon te laten drogen.
De taxi kwam gelukkig al na een half uur en nog 1.5 uur later stonden we bij ons hotel in Surat Thani. Zonder schoenen :-O Désirée heeft duidelijk haar dag(en) niet.

We wisten niet goed wat we hier konden doen maar dan is google je beste vriend en Désirée had gevonden dat je s avonds n tocht over t water kon maken om vuurvliegjes te zien. Dat leek ons wel wat. De dame bij de receptie sprak supergoed Engels en met een plattegrond met 2 opstapplaatsen onder de arm gingen deze 2 toeristen op pad. Bij de eerste plek: geen mensen en geen bootjes. Bij de 2e plek: ook niet. En iedereen die we het vroegen wist t niet of sprak geen Engels (ja alleen I love you: bedankt..). Net toen we dachten dit wordt m niet zagen we een boot richting steiger varen met n aantal mensen met zwemvesten aan en jawel: toen we daar aankwamen vroeg de man of we vuurvliegjes wilden zien. Jazeker! We hadden een prive bootje en na ongeveer 5 minuten zagen we ze al. Het was net of er in sommige bomen knipperende kerstverlichting zat (nee: dat was het niet ;-)) Wel heel grappig om te zien. Ik citeer Désirée: "hier wordt de biochemicus in ons toch blij van". We hebben dik een half uur gevaren en ze bij verschillende bomen gezien. Foto's maken was niet te doen maar het was wel echt leuk om gezien te hebben.

Morgen gaan we nog een toch in de mangrove doen en s middags richting koh phangan: de laatste bestemming van onze reis.