D-day!

Vandaag is een bijzondere dag. Niet alleen omdat mijn broertje jarig is (proficiat!) maar vooral (sorry Chris [e-1f609]) omdat we naar de gorilla's gaan! Iets waar ik lang naar uitgekeken heb.

Het waaide nogal vannacht en daardoor had ik niet super geslapen. We dromen ook allebei veel. Ik denk door alles wat onze hersenen s avonds te verwerken hebben icm de malaria pillen [e-1f605] Maar ik moet eerlijk toegeven dat die kruik toch best lekker was. Ik blijf n koukleum natuurlijk [e-1f60b]

Omdat we op hoogte zitten (2300 m) is de lucht ijler en kost een stuk lopen meer energie dan normaal. We waren op alles voorbereid en zoals we tijdens het ontbijt zeiden: prepare for the worst and get the best [e-1f91e][e-1f3fc]

Met een regenjas, 1.5 liter water, een lunchpakket to go en onze camera gingen we op pad. Het was gelukkig mooi weer. Wel nog n beetje fris maar we zouden het vast snel warn krijgen [e-1f92d] Na de briefing werden we in groepjes van 8 verdeeld: iedere groep zou op zoek gaan naar een eigen gorilla familie. Er zijn veel gorilla families hier in Bwindi, maar 4 zijn aan mensen gewend: de rest niet. S ochtends vroeg gaan trackers al op pad om te kijken waar de diverse families zich bevinden. Daarna word je met een jeep zo dicht mogelijk bij die plek afgezet en daarna vertrek je de jungle in. Er kon iemand met je mee gaan om je tas te dragen en je te helpen met door de dichtbegroeide jungle te lopen. Op advies van onze gids, en om de community hier te steunen, hebben we dat gedaan. We kregen ook nog een lange wandelstok mee. Daar gingen we dan! Het was geen pad of een weg waar we liepen: alles werd voor ons weggekapt met een machette links en rechts om een pad te maken. Na nog geen 5 minuten moesten we stoppen. We kregen nog extra uitleg en moesten onze handen desinfecteren. Onze tassen bleven achter en de dragers ook. We moesten alvast een mondkapje op doen. Wij dachten dat ze zei dat we over n uur bij de gorilla's zouden zijn. Maar toen we 5 meter verder liepen zagen we de eerste al! Blijkbaar zat deze familie heel dicht bij de weg. In de boom hing er ook nog 1 en toen ze weg liepen gingen wij er langzaam achteraan. Ook hier werd overal een pad voor ons gemaakt door het dichtbegroeide bos. We moesten 10 meter afstand houden maar soms was het wel minder. In "onze" gorilla familie zat het grootste zilverrug mannetje. En die was ook in de buurt hoorden we. Dus daar gingen we naar op zoek. Het was echt wel indrukwekkend toen we m gevonden hadden. Toen hij daarna weg wilde kwam hij opeens onze kant op en moesten we snel naar achteren en de gids moest met z'n machette in de struiken slaan om m weg te jagen. Dat was toch wel ff schrikken [e-1f605] We zagen ook n moeder met n kleintje en 2 gorilla's die lagen te relaxen. De een gaf de ander een rug massage met z'n voeten en sloeg ook af en toen met z'n vuisten op z'n borstkast [e-1f602] Het uur vloog voorbij en voordat we het wisten moesten we weer terug. De dragers waren er ook weer met onze tassen en binnen een half uur stonden we weer bij onze jeep. We hadden ons op vanalles voorbereid maar niet dat we ze zo snel zouden vinden. Al met al was het een fantastische ervaring. Net voordat we terug gingen zag Desiree nog een gorilla in de bosjes naast de weg. Ze kan zo tracker worden hier [e-1f609]

Op de terugweg zijn we nog naar de community gegaan en hebben we een paar souvenirs gekocht. Desiree had denk ik liever een matras meegenomen maar die past net niet in de handbagege [e-1f605] En bij de lodge aangekomen hebben we onze lunch to go opgegeten [e-1f92d] We hadden gekozen voor Roll eggs (wat klinkt als Rolex als ze het hier uitspreken). Omdat we veel eerder terug waren dan gedacht hadden we nog tijd over. Desiree ging naar een dorpje en schooltje hier vlakbij en ik ging op zoek naar nog wat kameleonen. En dat bad leek me ook wel lekker. Helaas bleek dat het water niet echt warm werd en het een heel dun straaltje was. In dit tempo is t morgen pas vol.. Dan maar n hete douche vanavond.

Bij het schooltje waren de kinderen heel blij dat Desiree er was. Ik denk dat er eigenlijk nooit toeristen komen want ze vonden het heel bijzonder dat er een blank iemand was geweest. Toch is het wel echt schrijnend hoe de scholen hier zijn. Ja ze gaan naar school maar ze hebben er helemaal niks. Geen stoelen of bankjes om op te zitten, geen schriften of pennen, alleen een paar boekjes die van ellende uit elkaar vallen. Als we dat geweten hadden, hadden we wel wat mee genomen maar het was toevallig dat er tijd over was vandaag, anders was Desiree er ook niet naartoe gegaan. De mensen in het dorp vonden het trouwens erg raar dat ze al 33 was en niet getrouwd is en geen kinderen heeft. 2 huwelijksaanzoeken verder kwam ze weer terug, toch maar alleen [e-1f602]