Samenvatting van 4 dagen

Zo...na 3 dagen eindelijk weer bij een hotel met internet.

Waar we ons in de bus wel gerealiseerd hadden dat het verkeer heel erg chaotisch was, we waren ook tot de conclusie gekomen dat er nooit wat gebeurd maar dat bleek dus helaas niet altijd zo te zijn. Als je dan hoort dat er een busje met Nederlandse touristen verongelukt is dan schrik je toch wel. Gelukkig zaten wij er niet in maar voor hun is het natuurlijk heel erg.

Zelf ben ik eindelijk (na 3 dagen flink ziek te zijn geweest) weer redelijk beter. M'n maag en darmen waren flink van streek en ik heb, nadat een half pakje imodium niet hielp, een middel van hier gekregen. Gelukkig werkt dit want als dit niet zo zou zijn was de enige andere optie een kurk (dit waren de bemoedigende woorden van onze reisleider :-S)

3 dagen geleden zijn we vanuit Bandung richting de warmwaterbronnen van Ciater gegaan. Hier een paar minuten (langer mocht niet: geen idee waarom niet) in het hete water gelegen: we lijken meteen een paar jaar jonger. (Al lijken we dat toch wel met al die grijze duiven om ons heen ;-)) We zijn ook naar de Tangkuban Prahu krater geweest. Dit stelde niet veel voor. Het stonk er ontzettend naar zwavel (dit was dus de plek waar het busje met nederlanders over de kop is geslagen).

Onze eindbestemming was Pangandaran waar we 2 nachten geslapen hebben. We hebben 2 dagen geleden een wandeling naar een laaggelegen dorp gemaakt. Kampong Naga. Heel mooi gelegen tussen de rijstvelden: echt Indonesie zoals we het ons voorgesteld hadden.

Gister hebben we een boottocht gemaakt over de green canyon: zoals de naam al doet vermoeden een groene rivier door wat eerst de jungle in java was. Heel mooi maar jammer dat het zo druk was. We zijn bij een man geweest die wayang poppen maakt en hebben gezien hoe palmsuiker gemaakt wordt.
's middags hebben we een ritje gemaakt in een Becak (soort Tuktuk) naar het strand (waar in 2006 een tsunami is geweest).

Vandaag vertrokken we naar Yogyakarta. Een lange rit maar met een muziekje erbij is het niet zo erg (thanks Kevin: je collectie is goedgekeurd hoor! :-D) en 's middags zijn we naar de Burobudur geweest: de grootste Boedistische tempel ter wereld, bestaande uit 9 lagen. We hebben allebei niet zoveel met culturele dingen maar dit hoort er wel bij en het was mooi om gezien te hebben. Al hebben we er weinig van gezien omdat we constant met klassen met schoolkinderen op de foto moesten. Ik weet inmiddels waarom dit is: omdat ik zo mooi ben! (En waarschijnlijk ook zo wit maar ik ben blij dat ze dat toch ergens weten te waarderen! ;-)) Sinds 2 weken kon je weer op de bovenste laag dus wat dat betreft hadden we geluk dat we helemaal tot aan het nirwana konden :-D

We gaan nu nog even proberen om wat foto's te plaatsen.

Groetjes!!